ခ်စ္သူ...
ေတာင္ျပာတန္းေတြ ညႈိ႕မႈိင္းလွပေနပါတယ္
ကိုယ္တို႔ကို တံတိုင္းတစ္ခုလိုျခားထားတာက
အၾကည္းတန္ေနတာ...
ခ်စ္သူ...
ပင္လယ္ျပင္က ၿငိမ္သက္ေအးျမေနတယ္
ကိုယ္တို႔ကို စည္းတစ္ခုလိုျခားေစတာက
ပူေလာင္ေနသေရာင္ပဲ...
ခ်စ္သူ...
ေကာင္းကင္ျပင္ႀကီးက လြတ္လပ္က်ယ္ေျပာပါတယ္
ကိုယ္တို႔ကို လႈပ္ရွားရုန္းကန္မႈေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာက
က်ဥ္းက်ပ္ေနေစတယ္...
တကယ္တမ္းေတာ့ ခ်စ္သူရယ္...
မင္းနဲ႔ကို နဲ႔ကို
စည္းျခားေစႏိုင္တာ
အက်ဥ္းခ်ထားေစႏိုင္တာက
မင္းန႔ဲကို ပါပဲဆိုတာ
သိေနမွေတာ့
ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ အၿမဲ
လြတ္လပ္၊ ေပါ့ပါး၊ အနီးနားရွိေနၾကမွာပါေနာ...
ဘယ္ေတာ့မွ မေ၀းတဲ႔ ခ်စ္ျခင္းကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း...
*****Nobel F2*****
No comments:
Post a Comment